طب جایگزین بیماری پارکینسون چیست؟
به توصیه متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درمان های حمایتی می توانند به کاهش برخی از علائم و عوارض بیماری پارکینسون مانند درد، خستگی و افسردگی کمک کنند.( طب جایگزین بیماری پارکینسون ) این روشها وقتی به همراه درمانهای شما انجام می شوند، کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشند:
ماساژ:
ماساژ درمانی می تواند تنش عضلانی را کاهش داده و باعث آرامش شود.
اما این روش درمانی بندرت تحت پوشش بیمه درمانی قرار دارد.
تایچی:
شکل قدیمی ورزش چینی ، تای تای دارای حرکات کند و روان است که ممکن است باعث بهبود انعطاف پذیری، تعادل و قدرت عضلات شود. تای چی همچنین ممکن است از افتادن فرد جلوگیری کند. چندین شکل از تای چی برای افراد در هر سنی و شرایط جسمی مناسب است.
یک مطالعه نشان داد که تای چی ممکن است تعادل افراد مبتلا به بیماری پارکینسون خفیف تا متوسط را بیش از تمرینات کششی و مقاومت بهبود بخشد.
یوگا:
در یوگا، حرکات کششی و ایجاد حرکات نرم ممکن است انعطاف پذیری و تعادل شما را افزایش دهد.
شما ممکن است اکثر نکات را متناسب با توانایی های بدنی خود تغییر دهید.
تکنیک الکساندر:
این روش که بر وضعیت بدنی، تعادل و تفکر در مورد نحوه استفاده از ماهیچه ها تمرکز دارد، می تواند تنش و درد عضلات را کاهش دهد.
مراقبه:
در مدیتیشن ، شما بی سر و صدا ذهن خود را بر روی یک ایده یا تصویر متمرکز می کنید.
مدیتیشن ممکن است استرس و درد را کاهش دهد و احساس سرزندگی را در فرد بهبود بخشد.
حیوان خانگی درمانی:
داشتن یک سگ یا گربه ممکن است انعطاف پذیری و حرکت را افزایش داده وبه سلامت عاطفی فرد را کمک کند.
سایر مراقبت های پرستاری در افراد مبتلا به پارکینسون
اصول کلی مراقبت این بیماران عبارتند از درمان فیزیکی ، امیدوارکردن و اطمینان دادن به بیماران ، و درمان بیماری های همراه نظیر افسردگی
- بیمار باید در ۲۴ ساعت حداقل ۲ لیتر مایعات مصرف نماید.
- بدلیل مصرف داروها و کاهش حرکات دستگاه گوارش فرد مبتلا به یبوست می شود،
در نتیجه باید از غذا های پر فیبر همراه با نرم کننده های غذا همراه با ملین و و مسهل های ضعیف استفاده شود. - نیم ساعت بعد از صرف غذا در صبحانه و شام بیمار را تشویق نمائید تا به توالت برود و اجابت داشته باشد.
- همزمان با پیشرفت بیماری حالت سفتی عضلانی در انتهای اندامها سبب اختلال در توانایی بیمار جهت مراقبت از خود میشود و بیمار نمیتواند غذا بخورد. خوردنش کند میشود و مدت صرف غذا از یکساعت هم میگذرد. حرکات همزمان مثل نگهداشتن کارد و چنگال با هم به شدت مشکل میشود. در این حالت بیمار را در بهترین وضعیت ممکن جهت غذاخوردن قرار دهید و از ظروف تطبیقی نظیر فنجانهایی با دو دسته یا ظروف دارای دسته حلقوی و ظروف لبه دار استفاده کنید. بهتر است وعدههای غذایی کوچک و مکرر بوده و غلظت غذا برحسب توانایی بلع در بیمار انتخاب شود.
- اغلب بیماران دچار کمبود ویتامین B3 و اسید فولیک میشوند که اینحالت سبب بدتر شدن علائم میگردد بهتر است نسبت به مصرف ویتامینهای گروه B توجه کافی را مبذول دارید.(البته به جز B6)
- برای کنترل بر لرزش دست باید از شیوه های خاصی استفاده شود
که از آ ن جمله می توان به در دست گرفتن سکه و بازی کردن با آن و استفاده از توپ پلاستیکی کوچک اشاره نمود. - برای اینکه از مسیر راه منحرف نشوند بهتر است به بیماران آموزش داده شوند که از مسیر خط فرضی راه بروند.
بیمار را آموزش دهید تا روی سطح سفت بخوابد.
چون بیمار ستون مهر هایش را به سمت جلو خم می کند، بهتر است به پشت و بدون استفاده از بالش دراز بکشد
و یا به شکی دراز بکشد و خود را شل نماید.
- به آنها آموزش دهید تا جهت توانمند کردن خود ورزش های تجویزی را برطبق دامنه ی حرکتی خود انجام دهند.
- برای اینکه بیمار بتواند تجدید قوا کند و انرژی خود را ذخیره نماید
بهتر است سر ساعت مشخصی فرد به مدت نیم ساعت بخوابد. - بدلیل برادی کینزی و کاهش دامنه ی حرکتی مفاصل، برای لباس پوشیدن وقت بیشتری را فراهم آورید.
- از حمل مایعات داغ بدلیل ترمور پرهیز شود.
- بدلیل کندی حرکات و بدلیل سرد شدن غذ، از ظروف گرم نگهدارنده ی غذا استفاده شود.
- زمانی فعالیت روزانه ی خود را انجام دهد که دارو هایش اثر کرده باشند.
- در حمام امکانات لازم را برای پیشگیری از حوادث فراهم کنیم
مانند گذاشتن میله در کنار دیوار و عدم استفاده از فرش های سر خورنده. - عصا و واکر برای بیمار اهمیت دارد آنها را در دسترس بیمار قرار دهید.
- بیمار بهتر است در صندلی هایی که خیلی نرم است ننشیند
و قبل از بلند شدن از صندلی، قدری خود را عقب و جلو کند و سپس بلند شود.