سندروم تونل کارپال چیست؟

سندروم تونل کارپال یک بیماری شایع است که باعث درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و بازو می‌شود. این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از اعصاب اصلی دست عصب مدیان هنگام عبور از مچ دست فشرده شود.

در بیشتر بیماران، سندروم تونل کارپال با گذشت زمان بدتر می‌شود، بنابراین تشخیص و درمان به موقع مهم است. در اوایل، علائم را می‌توان با اقدامات ساده مانند استفاده از آتل مچ دست و یا پرهیز از برخی فعالیت‌ها، برطرف کرد. اگر فشار بر روی عصب میانی ادامه یابد، می‌تواند منجر به آسیب عصبی و بدتر شدن علائم شود. برای جلوگیری از آسیب دائمی‌، ممکن است جراحی برای برداشتن فشار از عصب میانی برای برخی از بیماران توصیه شود.

سندروم تونل کارپال هنگامی ‌رخ می‌دهد که تونل باریک می‌شود یا بافت‌های اطراف تاندون‌های خم کننده متورم می‌شوند و عصب مدیان را تحت فشار قرار می‌دهند. به این بافت‌ها سینوویوم گفته می‌شود. به طور معمول، سینوویوم تاندون‌ها را روغن کاری می‌کند، و حرکت انگشتان را آسان می‌نماید. هنگامی ‌که سینوویوم متورم می‌شود، فضای آن در تونل کارپال اشغال می‌شود و با گذشت زمان، عصب را فشرده می‌کند. این فشار غیر عادی روی عصب می‌تواند منجر به درد، بی حسی، گزگز و ضعف در دست شود.

علت

بیشتر موارد سندرم تونل مچ دست توسط ترکیبی از عوامل ایجاد می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که زنان و افراد مسن به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا می‌شوند.

سایر عوامل خطر برای سندرم تونل کارپال عبارتند از:

وراثت. این فاکتور احتمالاً عامل مهمی ‌است. تونل کارپال ممکن است در بعضی افراد کوچکتر باشد یا اختلافات آناتومیکی وجود داشته باشد که میزان فضای عصب را تغییر می‌دهد و این صفات می‌تواند در خانواده‌ها وجود داشته باشد.
استفاده تکراری از دست. تکرار حرکات یا فعالیت‌های مشابه دست و مچ در مدت زمان طولانی ممکن است باعث آسیب تاندون‌های مچ دست شده و باعث تورم شود که عصب را تحت فشار قرار دهد.
وضعیت دست و مچ دست. انجام فعالیت‌هایی که شامل انعطاف شدید یا کشش دست و مچ به مدت طولانی است، می‌تواند فشار را بر روی عصب افزایش دهد.
بارداری. تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث تورم شود.
بیماری‌ها. دیابت، آرتریت روماتوئید و عدم تعادل غده تیروئید شرایطی هستند که با سندرم تونل کارپال مرتبط هستند.

علائم

علائم سندرم تونل کارپال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بی حسی، سوزن سوزن شدن، سوزش و درد در درجه اول در انگشتان شست و انگشت وسط و حلقه
احساسات شوک مانند گاه به گاه که به انگشتان شست و انگشت اشاره، میانی و حلقه منتشر می‌شود
درد یا سوزن سوزن شدن که ممکن است از بازو به سمت شانه حرکت کند
ضعف و سنگینی دست – این ممکن است انجام حرکات ظریف مانند بستن دکمه لباس را دشوار کند
رها کردن چیزها – به دلیل ضعف، بی حسی یا از دست دادن قدرت احساس (آگاهی از جایی که دست شما در فضا است)

در بیشتر موارد، علائم سندرم تونل کارپال به تدریج بدون آسیب خاصی شروع می‌شود. بسیاری از بیماران در ابتدا متوجه می‌شوند که علائم آنها کم و زیاد می‌شود. با این حال، با بدتر شدن وضعیت، علائم ممکن است بیشتر رخ دهند یا ممکن است برای مدت زمان طولانی تری ادامه داشته باشند. علائم شب هنگام بسیار شایع است. از آنجا که بسیاری از افراد مچ دست خود را در خواب خم می‌کنند، علائم ممکن است شما را از خواب بیدار کند. در طول روز، اغلب هنگام نگه داشتن چیزی برای مدت طولانی یا خم کردن مچ به جلو یا عقب، مانند استفاده از تلفن، رانندگی یا کتاب خواندن، علائم بروز می‌کند.

بسیاری از بیماران متوجه می‌شوند که حرکت یا لرزاندن دست به تسکین علائم آنها کمک می‌کند.

معاینه پزشک

معاینه فیزیکی

در طول ارزیابی شما، پزشک در مورد سلامت عمومی ‌و سابقه پزشکی تان با شما صحبت خواهد کرد و در مورد علائم شما سوالاتی خواهد کرد.

او با دقت دست و مچ شما را معاینه می‌کند و چند تست فیزیکی انجام می‌دهد. در طول این آزمایشات، پزشک شما:

عصب مدیان در داخل مچ دست را فشار می‌دهد و یا در امتداد آن چند ضربه می‌زند تا ببیند که آیا باعث بی حسی یا گزگز انگشتان شما می‌شود (علامت تینل)
مچ دست شما را در حالت خمیده نگه می‌دارد تا بی حسی یا گزگز دست را آزمایش کند
حساسیت را در نوک انگشتان و دستان شما با کمی ‌لمس کردن آنها با یک وسیله مخصوص هنگام بسته بودن چشمان، آزمایش می‌کند.
ضعف در عضلات اطراف پایه انگشت شست را بررسی می‌کند
به دنبال آتروفی در عضلات اطراف پایه شست شما می‌گردد. در موارد شدید، این عضلات ممکن است به طور قابل توجهی کوچکتر شوند.