بررسی روشهای درمان آسیبهای رباط صلیبی
در این بخش از سایت متخصص طب فیزیکی و توانبخشی اصفهان به بررسی روشهای درمان آسیبهای رباط صلیبی می پردازیم. درمان در آسیب رباط صلیبی به دوره های مختلفی تقسیم بندی می شود.
به طور کلی درمان به دو بخش :
قبل از عمل و بعد از عمل تقسیم شده و پس از عمل به 4 مرحله تقسیم می شود.
قبل از عمل :
چنانچه جراحی زانو لازم باشد معمولاً جراح زانو آنرا 3 هفته به تاخیر انداخته و توصیه فیزیوتراپی مینماید. در این دوره فیزیوتراپی از عوارضی مثل خشکی مفصل زانو جلوگیری نموده و باعث کاهش التهاب‌ها میشود تا عوارض جراحی به حداقل برسد.
باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی زانو و بدست آوردن سریع توان عضلانی عضلات موثر روی مفصل زانو ( عضله چهار سر ران و عضلات همسترینگ ) بعد از عمل کمک کند.
برای تصمیم به جراحی توجه به چند فاکتور مهم است :
سطح فعالیت ورزشی قبل از صدمه دیدگی زانو , صدمات همراه , تمایل برای ادامه همان رشته ورزشی و میزان شلی و ناپایداری مفصل زانو . جراحی زانو در آسیب رباط صلیبی می تواند بصورت ترمیم داخل یا خارج مفصلی رباط صلیبی قدامی باشد.
روش جراحی :
در روش جراحی داخل مفصلی ( آرتروسکوپی ) داخل مفصل را مشاهده و به کمک ابزار رباط پاره شده را بصورت اولیه یا با استفاده از رباط زیر کشکک یا رباط سمی تندینوس یا گراسیلیس ترمیم می کنند.
صفحه اینستاگرام متخصص طب فیزیکی و توانبخشی اصفهان
در روش جراحی خارج مفصلی زانو هم با استفاده از بخشی از نوار فیبری خارج ران به نام ایلیو تیبیال تراکت زانو را در سمت خارجی در بیرون سطح مفصلی پایدار می کنند. انتخاب بین این دو روش بسته به نظر جراح دارد و امری تخصصی است.
درمان غیر جراحی پارگی رباط صلیبی معمولا برای افراد مسن و آنهایی که قصد پرداختن به ورزش های شدید و رقابتی را ندارند در نظر گرفته می شود.
عوارض عدم جراحی در رباطهای صلیبی آسیب دیده :
- خشکی مفصلی آرتروز زانو ( استئو آرتریت زانو )
- ناپایداری مفصل زانو یا افزایش لغزندگی زانو
- درد و محدودیت حرکات مفصل زانو
