روش های درمان آرتریت روماتوئید زانو (RA)
درمان آرتریت روماتوئید زانو : اهداف روش‌های درمانی آرتریت روماتوئید زانو در حال حاضر تسکین درد، کاهش التهاب توقف یا کاهش آسیب مفصل و بهبود عملکرد و رفاه بیمار است. هیچ درمان استاندارد واحدی وجود ندارد که برای همه مبتلایان به RA اعمال شود. این بیماری ممکن است از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. در عوض، یک برنامه درمانی باید با توجه به شدت آرترو، سایر مشکلات پزشکی و سبک زندگی و ویژگی‌های فردی، برای پاسخگویی به نیازهای هر شخص طراحی شود. در روند درمان آرتریت روماتوئید معمولاً متخصصین فیزیوتراپی،
متخصصین کاردرمانی و جراحان ارتوپدی نقش‌های مهمی را در اجرای طرح درمانی ایفا می‌کنند.
رژیم غذایی
برخی از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید زانو کشف کرده‌اند که غذاهای خاص باعث تشدید ورم مفاصل می‌شوند یا به آنها کمک می‌کنند. حفظ یک رژیم غذایی سالم که شامل پروتئین و کلسیم کافی باشد بسیار مهم است. در طی شراره های آرتروز، افراد اشتهای خود را از دست می‌دهند و تمایل به کاهش وزن دارند. در این مواقع، اطمینان از دریافت کافی کالری مهم است. هنگامی که آرتروز فعالیت کمتری دارد یا افرادی که از داروهای کورتون برای آرتریت روماتوئید زانو استفاده می‌کنند، جلوگیری از افزایش وزن بیش از حد ضروری است. اقدامات سالم، مانند
عدم استعمال دخانیات و انجام معاینات پزشکی منظم، برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار مهم است.
فیزیوتراپی و کاردرمانی
درمان‌های فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بیشتر افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید زانو مفید می‌باشند. فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند به شما یاد دهند که چگونه متناسب با توانایی‌های جسمی خود ورزش کنید. آنها به شما دستورالعمل ارزشمندی در مورد چگونگی استفاده بهتر از روش‌های درمانی با سرما و گرما برای کاهش سفتی و تورم مفصل و سهولت حرکت را نیز آموزش می‌دهند. در بعضی مواقع، درمانگران ممکن است برای کاهش درد یا بهبود تحرک مفصلی، از دستگاه‌های خاصی برای اعمال گرمای عمیق یا تحریک الکتریکی استفاده کنند.
متخصصین کاردرمانی به افراد می‌آموزند که در صورت ابتلا به آرتروز، چگونه از مفاصل خود به بهترین وجه محافظت و استفاده کنند. آنها همچنین به بیمار نشان می‌دهند که، با وجود محدودیت‌هایی که ممکن است. توسط آرتریت روماتوئید زانو ایجاد شود، چگونه بهتر می‌توانند با کارهای روزمره در محل کار و خانه کنار بیایند. گاهی اوقات این شامل استفاده از ابزارها و موارد عملی است که به افراد در انجام فعالیت‌های روزمره خود کمک می‌کند. مهم است. که به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید می‌توانند و باید قادر به انجام بیشتر کارهای عادی یا معمول دیگران باشند،
با این تفاوت که انجام این کار کمی بیشتر طول می‌کشد.
دارو
باید تأکید کرد که همه داروها حتی داروهای بدون نسخه نیز عوارض جانبی دارند. با این حال، آرتریت روماتوئید زانو در صورت عدم درمان مشکلات خاص خود، مانند تخریب مفصل را ایجاد می‌کند. بنابراین تصمیمات درمانی باید تا آنجا که ممکن است مطلع شود، و فواید درمان (تسکین درد،
جلوگیری از معلولیت) را در برابر خطرات و حتی هزینه‌های استفاده از انواع خاصی از داروها بسنجد.
ضد التهاب
آسپرین هنوز بخش مهمی از برنامه درمانی بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید مفصلی است. برای موثر بودن، باید در دوزهای بسیار بیشتر از معمول به عنوان داروی بدون نسخه برای دردهای جزئی تجویز شود. در مقایسه با سایر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID)، آسپرین ارزانتر است و سطح خون آن را می‌توان به طور دقیق اندازه گیری کرد. با این حال، این می‌تواند باعث مشکلات معده در بسیاری از افراد شود. بسیاری از ارائه دهندگان استفاده از اشکال روکش شده آسپرین را توصیه می‌کنند.
این موارد برای معده ایمن ترند، اما هزینه بیشتری دارند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی گروه بزرگی از داروها هستند که مکانیسم‌های عملکردی مشابه آسپرین دارند. این گروه از داروها شامل کورتیکواستروئیدها (کورتیزون و سایر مواد مرتبط) نیستند. مانند آسپرین، این داروها می‌توانند برخی از علائم التهاب و برخی از دردهای مرتبط با آرتریت روماتوئید را تسکین دهند.
کورتیکواستروئیدها
نقش کورتیکواستروئیدها (پردنیزون کورتیزون و سایر مواد مشابه) در آرتریت روماتوئید زانو هنوز مورد بحث پزشکان است. در کوتاه مدت، کورتیزون می‌تواند باعث شود افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به طور چشمگیری احساس بهتری داشته باشند. با این حال، اگر این دارو در طول ماهها یا سالها استفاده شود. ممکن است به همان اندازه موثر نباشد و عوارض جانبی شروع می‌شود. کورتیکواستروئیدها را می‌توان به صورت قرص تجویز یا به صورت مایع به طور مستقیم به مفصل یا به عضله تزریق کرد. بیشترین مزایا و بسیاری از عوارض جانبی این دارو ارتباط مستقیمی با دوز مصرفی دارد. هدف درمانی همیشه یافتن کمترین دوز موثر است. که تا حد امکان از عوارض جانبی جلوگیری کند. احتیاط: قطع و یا تغییر ناگهانی مقدار کورتیکواستریودهایی که مصرف می‌کنید خطرناک است.
همیشه قبل از ایجاد تغییر در دوز پردنیزون یا سایر داروهای کورتون، با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای دیگر
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) می‌توانند پیشرفت RA را کند کرده و مفاصل و سایر بافت‌ها را از آسیب دائمی نجات دهند. متداول‌‌ترین نوع این دسته از داروها شامل متوترکسات (Trexall)، لفلونومید Leflunomide))، هیدروکسی کلروکلین (Hydroxychloroquine) و سولفاسالازین ( Sulfasalazine) است.
جراحی
برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید زانو و آسیب شدید مفصلی، جراحی مانند تعویض مفصل کامل زانوها می‌تواند. تفاوت بین وابستگی به دیگران و زندگی مستقل در خانه یا اجتماع باشد. چنین روش‌هایی توسط جراحان ارتوپدی با آموزش‌های ویژه در مورد تعویض مفصل انجام می‌شود. قسمت‌های آسیب دیده، با اتصالات فلزی یا پلاستیکی جایگزین می‌شوند. این قسمت‌ها با پیوند استخوان یا با گذاشتن ایمپلنت به استخوان متصل می‌شوند.
که به استخوان اجازه می‌دهد پیوند بیولوژیکی ایجاد کند.
دکتر مهدی احمدی
دکتر سمیرا عشاقی
متخصص طب فیزیکی و توانبخشی اصفهان
جهت مشاهده صفحه اینستاگرام طب فیزیکی و توانبخشی اصفهان کلیک کنید.
بیشتر بخوانید :
تشخیص و درمان انحراف ستون فقرات
درمان مورتون نوروما چگونه است؟
عوارض نشستن طولانی مدت پشت میز
درمان انحراف شست پا (بونیون یا هالوکس والگوس)
درد استخوان دنبالچه در بارداری و عفونت دنبالچه
کمردرد در کودکان | علل و درمان
ارتوكين تراپی برای آرتروز مفصل