انواع قارچی که باعث عفونت ناخن پا می‌شوند، کدامند؟
در این مقاله به چند مورد از عفونت‌های قارچی اشاره می‌کنیم:
-
عفونت زیر ناخنی دیستال
عفونت‌های زیر ناخنی دیستال شایع‌ترین نوع عفونت قارچی ناخن هستند و می‌توانند ناخنهای دست‌وپا را آلوده کنند. هنگام عفونت، لبه خارجی ناخن ظاهری دندانه‌دار با رگه‌های سفید و یا زرد پیدا می‌کند و عفونت به قسمت زیرین ناخن نفوذ می‌کند.
-
عفونت سطحی سفید
عفونت‌های سطحی سفید ممکن است ناخنهای پا را به طور کامل درگیر کنند. نوع خاصی از قارچ به لایه‌های بالایی ناخن حمله و لکه‌های سفید مشخصی روی ناخن ایجاد می‌کند. در نهایت این لکه‌های سفید کل ناخن را می‌پوشانند و باعث می‌شوند ناخن زبر و مستعد فروریخته شود. به‌علاوه لکهها روی ناخن ممکن است حفره‌دار و پوسته‌پوسته شوند.
-
زیر ناخنی پروگزیمال
عفونت‌های زیر ناخن پروگزیمال آن‌چنان شایع نیستند اما می‌توانند ناخنهای دست‌وپا را درگیر کنند. با گسترش عفونت، لکه‌های زردرنگی در پایه ناخن ظاهر می‌شوند. این عفونت اغلب در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف ایجاد خواهد شد.
-
عفونت باکتریایی
عفونت‌های باکتریایی پا کمتر از عفونت‌های قارچی ایجاد می‌شوند اما ممکن است گاهی اوقات بسیار شدیدتر از عفونت قارچی باشند. عفونت پا می‌تواند منجر به عفونت سیستمیک (کل بدن) شود. بیشتر عفونت‌های باکتریایی از زخم‌ها یا ساییدگی‌ها شروع می‌شوند.
به‌عنوان‌مثال آن‌ها می‌توانند در ناخن فرورفته پا (اونیکوکریپتوز) تجمع یابند. حتی اگزما یا آفتاب‌سوختگی شدید می‌تواند فرصتی برای عفونت توسط باکتری‌ها ایجاد کند. تنها چیزی که برای ورود باکتری لازم است یک برش یا زخم در سطح پوست اطراف ناخنهای پا است.
هرکسی ممکن است به عفونت باکتریایی پا مبتلا شود. اما خطر این عارضه در افراد زیر بیشتر است:
- افراد مسن
- افراد دیابتی (گردش خون ضعیف به‌علاوه کاهش توانایی در مبارزه با عفونت).
- سیستم ایمنی ضعیف (اچ‌آی‌وی درمان‌نشده، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، شیمی‌درمانی)
عفونت باکتریایی باعث قرمزی، تورم پوست، درد و احتمالاً چرک زرد یا سبزرنگ می‌شود. شایع‌ترین عامل عفونی ناخن پا استافیلوکوکوس اورئوس (عفونت استاف) است.
صفحه اینستاگرام دکتر مهدی احمدی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی اصفهان
باکتری‌های دیگری که در ایجاد عفونت باکتریایی نقش دارند، عبارت‌اند از:
-
اریتراسما
اریتراسما یک عفونت باکتریایی است که اغلب با قارچ اشتباه گرفته می‌شود. این عفونت توسط باکتری «کورینه باکتریوم مینوتیسیوم» ایجاد و بیشتر در افراد مبتلا به دیابت یا چاقی دیده می‌شود. مانند قارچ‌ها، باکتری‌ها نیز در چین‌های پوست قرار می‌گیرند، مانند:
- زیربغل
- زیر سینه‌ها
- در کشاله ران
- بین انگشتان پا
در پوست روشن لکهها ممکن است ابتدا صورتی یا قرمز به نظر برسند. روی پوست تیره دیده‌شدن آن‌ها سخت‌تر است اما پس از مدتی به‌سرعت قهوه‌ای و پوسته‌پوسته می‌شوند. اریتراسما اغلب با یک نور فرابنفش به نام لامپ وود تشخیص داده می‌شود.
این نور باعث درخشش باکتری‌ها به رنگ صورتی مرجانی می‌شود. این عفونت بهتر است با یک کرم موضعی اسید فوزیدیک یا یک آنتی‌بیوتیک خوراکی مانند زیتروماکس (آزیترومایسین) یا اریتروسین (اریترومایسین) تحت نظر متخصص پوست درمان شود.
-
آبسه پا
عفونت‌های باکتریایی پا گاهی فراتر از سطح بیرونی بافت هستند و حفره‌ای از چرک تشکیل می‌دهند که به آن آبسه می‌گویند. آبسه پا اغلب در اثر زخم‌های سوراخ شده یا عفونت فولیکول موی پا ایجاد می‌شود. این عارضه شبیه کورک است اما با این تفاوت که بافت‌های عمیق‌تری را در بر می‌گیرد.
باکتری استافیلوکوکوس ارئوس اغلب باعث ایجاد آبسه می‌شود اما اگر محدود به پا باشد فوزوباکتریوم، نکروفورم و آرکانوباکتریوم پیوژنز نقش بیشتری دارند. علائم آبسه عبارت‌اند از:
- سرخی
- تورم
- گرما
- درد
- یک برآمدگی برجسته که می‌تواند خودبه‌خود فوران کند.
- تب با درجه پایین
- ناخوشی عمومی
آبسه‌ها اغلب با معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌شوند. پزشک شما ممکن است برای یافتن بهترین آنتی‌بیوتیک برای ازبین‌بردن آن، کشت باکتری را تجویز کند. درمان معمولاً شامل تخلیه آبسه به همراه مصرف یک دوره آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای عفونت است. یک مسکن OTC مانند تیلنول (استامینوفن) می‌تواند درد و تب را کاهش دهد.
-
سلولیت
سلولیت معمولاً در اثر شکستگی پوست ایجاد می‌شود و به‌خصوص در افراد مبتلا به دیابت و کسانی که گردش خون ضعیفی دارند، شایع است. سلولیت معمولاً به‌عنوان یک ناحیه کوچک التهابی شروع می‌شود که به‌سرعت به بافت‌های اطراف گسترش می‌یابد. ویژگی‌های این عارضه عبارت‌اند از:
- تورم
- درد
- گرما
مطالعه بیشتر:
چند نوع عفونت ناخن پا وجود دارد؟